ผลการค้นหา ความหมาย คำแปล แปลว่าอะไร ของ

*habit*

ใน Dictionary 5 ภาษา
ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่นๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ตรงความต้องการมากขึ้น habit, -habit-

*habit* ในภาษาไทย

English-Thai: NECTEC's Lexitron Dictionary
cohabit (vi.) อยู่กินกันโดยไม่ได้แต่งงานกัน Syn. live together, room together, shack up, stay together
habit (n.) การติดยาเสพย์ติด
habit (n.) กิจวัตร See also: สิ่งที่ทำเป็นประจำ
habit (n.) ธรรมเนียม See also: ประเพณี
habit (n.) นิสัย See also: ความเคยชิน Syn. disposition, routine
habit-forming (adj.) ที่ทำให้เกิดความเคยชิน See also: ที่ทำให้ติดนิสัย Syn. addictive Ops. nonaddictive
habitable (adj.) ซึ่งอาศัยอยู่ได้ Syn. inhabitable, livable Ops. uninhabitable, unlivable
habitancy (n.) คน See also: ประชาชน, ประชากร Syn. population, citizen
habitancy (n.) การอยู่ในสถานที่หนึ่ง (ของบุคคล) See also: การอยู่ในที่นี้ Syn. residence, inhabitance
habitant (n.) ผู้อาศัย See also: ผู้พำนัก
habitat (n.) ถิ่นที่อยู่ See also: ถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์, ที่อยู่อาศัย
habitat (n.) สิ่งแวดล้อม Syn. environment, surroundings
habitation (n.) ที่อยู่อาศัย See also: บ้านพักอาศัย, สถานที่อยู่, บ้านช่อง, บ้าน, ที่พัก, ที่พักอาศัย, บ้านเรือน, ชุมชน Syn. abode, domicile, dwellingabode, domicile, dwelling
habitual (adj.) ที่เป็นนิสัย See also: เคยตัว, เคยชิน, นิจศีล Syn. chronic, inveterate Ops. inconsistent, inconstant
habitual drunkard (n.) คนเมา (คำโบราณ) See also: คนขี้เมา Syn. drunkard
habitually (adv.) อย่างเป็นประจำ See also: อย่างเป็นนิสัย, อย่างสม่ำเสมอ Syn. chronically, regularly Ops. occasionally, sporadically
habituate (vt.) ทำให้เคยชิน See also: ทำให้เคยตัว, ทำให้กลายเป็นนิสัย
habituate to (phrv.) ทำให้คุ้นชินกับ See also: ทำให้เคยชินกับ, ทำให้ติดนิสัย Syn. accustom to, use to
inhabit (vt.) อยู่อาศัย See also: เข้าพำนัก, พักอาศัย Syn. occupy, live, reside
inhabitable (adj.) ซึ่งอาศัยอยู่ได้ Syn. livable Ops. uninhabitable, unlivable
inhabitance (n.) การอยู่ในสถานที่หนึ่ง (ของบุคคล) See also: การอยู่ในที่นี้ Syn. residence, habitancy
inhabitancy (n.) ที่อยู่อาศัย Syn. home, dwelling
inhabitant (n.) ผู้อาศัย See also: คนพื้นเมือง, คนท้องถิ่น Syn. occupant, resident, dweller
inhabitants (n.) กลุ่มพลเมือง Syn. population, people
inhabitants (n.) ชาวพื้นเมือง See also: คนท้องถิ่น, เจ้าของประเทศ Syn. precursor, fellow citizen
inhabitants (n.) ประชากร See also: พลเมือง, ราษฎร Syn. dwellers, citizenry, group
inhabitants (n.) ชาวเมือง See also: ประชาชน Syn. townpeople, society
kick a habit (idm.) เลิกนิสัย See also: หยุดทำ
make a habit of (idm.) สร้างนิสัยของ See also: ทำ (นิสัย) เป็นประจำ
mickey mouse habit (sl.) ติดยาบางอย่าง (ไม่ใช่ยาเสพติด)
uninhabitable (adj.) ซึ่งไม่เหมาะสำหรับอยู่อาศัย See also: ซึ่งไม่เอื้ออำนวย Syn. harsh, desolate
uninhabited (adj.) ห่างไกลผู้คน See also: ปราศจากผู้คน, ไม่มีคนอยู่ Syn. unpopulated, desolate, bleak Ops. crowded, bustling, busy
English-Thai: HOPE Dictionary
cohabitvi. อยู่กินด้วยกันอย่างสามีภรรยา,อยู่ร่วมกัน,อยู่ในที่เดียวกัน., See also: cohabitant n. ดูcohabit cohabitation n. ดูcohabit
habit(แฮบ'บิท) n. นิสัย,ความเคยชิน vt. การแต่งตัว,สวมเสื้อผ้า,อาศัยอยู่ใน, Syn. custom,fashion
habit-formingadj. ทำให้ติดนิสัย,ทำให้เกิดความเคยชิน
habitable(แฮบ'บิทะเบิล) adj. ซึ่งอาศัยอยู่ได้
habitant(แฮบ'บิทันทฺ) n. ผู้อาศัย,ผู้พำนัก
habitat(แฮบ'บิแทท) n. ถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์,สิ่งแวดล้อมของถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์. ที่อยู่อาศัย, Syn. habitation
habitation(แฮบบิเท'เชิน) n. ที่อยู่อาศัย,ถิ่นที่อยู่,ชุมชน,ที่อยู่รวมกัน., See also: habitational adj., Syn. domicile,residence
habitual(ฮะบิช'ชวล) adj. เป็นนิสัย,เป็นประเพณี., See also: habitually adv. habitualness n., Syn. ordinary
habituate(ฮะบิช'ชุเอท) vt. ทำให้เกิดความเคยชิน, ทำให้ติด,ทำให้กลายเป็นนิสัย., See also: habituation n.
habituden. ความเคยชิน,ประเพณีนิยม,นิสัย., See also: habitudinal adj.
inhabit(อินแฮบ'บิท) vt. อาศัยอยู่ใน,อยู่ใน,มีอยู่ใน., See also: inhabitability n. inhabitable adj. inhabitation n., Syn. dwelll in
inhabitance(อินแฮบ'บิเทินซี,อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย,ที่อยู่อาศัย,การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย,สัตว์ที่อยู่อาศัย,ผู้อาศัย,พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident,
inhabitancy(อินแฮบ'บิเทินซี,อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย,ที่อยู่อาศัย,การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย,สัตว์ที่อยู่อาศัย,ผู้อาศัย,พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident,
English-Thai: Nontri Dictionary
cohabit(vt) อยู่ร่วมกัน,อยู่ด้วยกัน,อยู่กินกัน
habit(n) นิสัย,อุปกรณ์,เครื่องแต่งกาย,ความเคยชิน
habitable(adj) พออยู่ได้,พออาศัยได้,ซึ่งพำนักได้
inhabitant(n) ประชากร,พลเมือง,ชาวบ้าน,ผู้อาศัย
habitat(n) ถิ่นที่อยู่,เคหสถาน,ที่พักอาศัย,ที่พำนัก,ที่อยู่อาศัย
habitation(n) การพักพิง,การอยู่,ที่อยู่,ที่อาศัย,ที่พำนัก,ที่สิงสู่
habitual(adj) เคยชิน,ติดนิสัย,ทำจนเป็นนิสัย,ทำเป็นประจำ
habitually(adv) ติดนิสัย,เป็นนิสัย,เสมอ,เป็นเนืองนิจ,เป็นประจำ,เนืองๆ
habituate(vt) คุ้นเคย,ทำให้เคยชิน,ทำให้เป็นนิสัย
inhabit(vt) อยู่,อาศัยอยู่,มีอยู่ใน
อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
cohabitอยู่อาศัยร่วมกัน [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
habitลักษณะวิสัย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕]
habit-forming drugยาเสพติด [มีความหมายเหมือนกับ dope ๑] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
habitatแหล่งที่อยู่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
habitationการอยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
habitual centric relation; acquired centric relationความสัมพันธ์ในศูนย์ที่ได้มา [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕]
inhabitantผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
live and cohabit together as husband and wifeอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
notorious cohabitationการอยู่กินด้วยกันอย่างเปิดเผย (โดยมิได้สมรส) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.
Habitนิสัย [TU Subject Heading]
HABITATดูที่ UNCHF = ศูนย์เพื่อการตั้งถิ่นฐานมนุษย์แห่งสหประชาชาติ
Habitationsที่อยู่อาศัย [TU Subject Heading]
Inhabitants ผู้อยู่อาศัย ลักษณะของการครอบครองที่อยู่ [สิ่งแวดล้อม]
Thai-English: NECTEC's Lexitron Dictionary
ชาวน้ำ (n.) fishermen inhabiting the west coast of Thailand
ชาวเล (n.) fishermen inhabiting the west coast of Thailand Syn. ชาวน้ำ
ติดนิสัย (v.) have the habit (of) See also: be in the habit (of) Syn. ทำเป็นนิสัย
ติดนิสัย (v.) have the habit (of) See also: be in the habit (of) Syn. ทำเป็นนิสัย
ติดนิสัย (v.) have the habit (of) See also: be in the habit (of) Syn. ทำเป็นนิสัย
ทำเป็นนิสัย (v.) have the habit (of) See also: be in the habit (of)
ทำเป็นนิสัย (v.) have the habit (of) See also: be in the habit (of)
ทำเป็นนิสัย (v.) have the habit (of) See also: be in the habit (of)
เคยปาก (v.) speak habitually of See also: be accustomed to say
กลายเป็นนิสัย (v.) be habitual See also: be accustomed, be customary Syn. เคยชิน
การตั้งถิ่นฐาน (n.) habitation See also: domicile, establishment, settlement, residence Syn. การตั้งหลักแหล่ง, การตั้งรกราก, ตั้งภูมิลำเนา
การตั้งรกราก (n.) habitation See also: domicile, establishment, settlement, residence Syn. การตั้งหลักแหล่ง, ตั้งภูมิลำเนา
การตั้งหลักแหล่ง (n.) habitation See also: domicile, establishment, settlement, residence Syn. การตั้งรกราก, ตั้งภูมิลำเนา
ความเคยชิน (n.) habitude See also: custom, usualness Syn. ความคุ้นเคย Ops. ความไม่คุ้น
ติด (v.) become a habit See also: be wont
ติดเป็นนิสัย (v.) habitually
ถิ่นที่อยู่ (n.) habitat See also: residence Syn. ที่อยู่, ที่อาศัย
ที่พัก (n.) habitat See also: natural environment Syn. ที่อยู่
ที่อยู่ (n.) habitat See also: natural environment Syn. ที่พัก
ที่อยู่ (n.) habitation Syn. ที่อาศัย, ที่อยู่อาศัย
ตัวอย่างประโยค จาก Meemodel ตัวอย่างประโยคภาษาอังกฤษ
We gotta get in the habit of documenting everythingเราต้องสร้างนิสัยบันทึกทุกสิ่ง
Thinking negatively can become a habitการคิดในเชิงลบอาจกลายเป็นนิสัยได้
ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitles
Cities of 100,000 inhabitants, full to bursting.เมืองที่มีคนอยู่กว่าแสนคนนี้ เต็มจนแทบจะระเบิด
Then I found out it's a charming habit around here.แล้วฉันก็พบว่า มันก็เป็นเสน่ห์ไปอย่าง คนที่นี่เคยชินกัน.
Or bad habits will become difficult to change, and ultimately ruin his life.นิสัยที่ไม่ดีจะเปลี่ยนแปลงได้ยาก และท้ายที่สุดจะทำลายชีวิตเขา.
Does the FBI have a habit of cleaning up after multiple murder?เอฟบีไอมีหน้าที่จัดการหลังจาก มีการฆาตกรรมหลายรายแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?
We're getting to make this a habit, man... pointing guns at each other, you know.เราทำจนจะชินแล้ว จ้องปืนเข้าหากันเนี่ย
On the day of the wedding, I want the Thieves' Forest emptied, and every inhabitant arrested.ในวันแต่งงาน ... ข้าต้องการให้ป่าแห่งหัวขโมยปราศจากกการซ่องสุม และผู้อาศัยทุกคนต้องถูกจับกุม
It got to be a habit, something to hang on to.- มันคงติดเป็นนิสัย ต้องถืออะไรบางอย่างไว้
Hits became a habit. Guys would get into arguments over nothing.มันกลายเป็นสันดาร บางคนอาจเจ็บตัวทั้งที่ไม่ได้ทำอะไร
And never knew the nearness of the wild inhabitants of the Heights... until today.และไม่เคยได้รู้จักกับ ผู้อาศัยอันโหดเหี้ยม ที่บ้านใกล้เรือนเคียง จนกระทั่งวันนี้
I can reach out again and again and again... eventually inhabiting the entire planetary network.ผมจะเจาะฐานข้อมูลแห่งอื่นต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าทุกระบบในโลกจะเป็นของผม
All those annoying habits I have to undo.ขี้เกียจดัดนิสัยใหม่
You can't take possession of the caves while the Wachati inhabit the area."... คิดเป็นจำนวน 84 เปอร์เซ็นต์ ของอุตสาหกรรม..."

*habit* ในภาษาจีน

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
荒岛[huāng dǎo, ㄏㄨㄤ ㄉㄠˇ, 荒岛 / 荒島] barren or uninhabited island; CL:個|个
杂居[zá jū, ㄗㄚˊ ㄐㄩ, 杂居 / 雜居] cohabitation (of different populations or races); to coexist
陋习[lòu xí, ㄌㄡˋ ㄒㄧˊ, 陋习 / 陋習] corrupt practice; bad habits; malpractice
恶俗[è sú, ㄜˋ ㄙㄨˊ, 恶俗 / 惡俗] bad habit; evil custom; vulgarity
染风习俗[rǎn fēng xí sú, ㄖㄢˇ ㄈㄥ ㄒㄧˊ ㄙㄨˊ, 染风习俗 / 染風習俗] bad habits; to get into bad habits through long custom
荒无人烟[huāng wú rén yān, ㄏㄨㄤ ˊ ㄖㄣˊ ㄧㄢ, 荒无人烟 / 荒無人煙] desolate and uninhabited (成语 saw)
人烟稀少[rén yān xī shǎo, ㄖㄣˊ ㄧㄢ ㄒㄧ ㄕㄠˇ, 人烟稀少 / 人煙稀少] no sign of human habitation (成语 saw); desolate
往常[wǎng cháng, ㄨㄤˇ ㄔㄤˊ, 往常] habitually in the past; as one used to do formerly; as it used to be
沉默寡言[chén mò guǎ yán, ㄔㄣˊ ㄇㄛˋ ㄍㄨㄚˇ ㄧㄢˊ, 沉默寡言] habitually silent (成语 saw); reticent; uncommunicative
[pǐ, ㄆㄧˇ, 癖] habit; hobby
习惯[xí guàn, ㄒㄧˊ ㄍㄨㄢˋ, 习惯 / 習慣] habit; custom; usual practice; to be used to
习惯成自然[xí guàn chéng zì rán, ㄒㄧˊ ㄍㄨㄢˋ ㄔㄥˊ ㄗˋ ㄖㄢˊ, 习惯成自然 / 習慣成自然] habit becomes nature (成语 saw); get used to something and it seems inevitable; second nature
习气[xí qì, ㄒㄧˊ ㄑㄧˋ, 习气 / 習氣] habit (often unhealthy); mannerism
积重难返[jī zhòng nán fǎn, ㄐㄧ ㄓㄨㄥˋ ㄋㄢˊ ㄈㄢˇ, 积重难返 / 積重難返] ingrained habits are hard to overcome (成语 saw); bad old practices die hard
住户[zhù hù, ㄓㄨˋ ㄏㄨˋ, 住户 / 住戶] inhabitant; householder
聚居[jù jū, ㄐㄩˋ ㄐㄩ, 聚居] inhabit a region (esp. an ethnic group); congregate
聚居地[jù jū dì, ㄐㄩˋ ㄐㄩ ㄉㄧˋ, 聚居地] inhabited land; habitat
原住民族[yuán zhù mín zú, ㄩㄢˊ ㄓㄨˋ ㄇㄧㄣˊ ㄗㄨˊ, 原住民族] original inhabitant; indigenous people
渺无人烟[miǎo wú rén yān, ㄇㄧㄠˇ ˊ ㄖㄣˊ ㄧㄢ, 渺无人烟 / 渺無人煙] remote and uninhabited (成语 saw); deserted; God-forsaken
累犯[lěi fàn, ㄌㄟˇ ㄈㄢˋ, 累犯] repeated offender; habitual criminal; recidivist
契丹[Qì dān, ㄑㄧˋ ㄉㄢ, 契丹] Qidan; Khitan; ethnic people in ancient China who were a branch of the Eastern Hu people inhabiting the valley of the Xar Murun River in the upper reaches of the Liaohe River
戒绝[jiè jué, ㄐㄧㄝˋ ㄐㄩㄝˊ, 戒绝 / 戒絕] abstinence; to give up (a bad habit)
住所[zhù suǒ, ㄓㄨˋ ㄙㄨㄛˇ, 住所] habitation
栖息地[qī xī dì, ㄑㄧ ㄒㄧ ㄉㄧˋ, 栖息地 / 棲息地] habitat
生境[shēng jìng, ㄕㄥ ㄐㄧㄥˋ, 生境] habitat
居住于[jū zhù yú, ㄐㄩ ㄓㄨˋ ㄩˊ, 居住于 / 居住於] inhabit
居住者[jū zhù zhe, ㄐㄩ ㄓㄨˋ ㄓㄜ˙, 居住者] inhabitant
居民[jū mín, ㄐㄩ ㄇㄧㄣˊ, 居民] resident; inhabitant
人烟[rén yān, ㄖㄣˊ ㄧㄢ, 人烟 / 人煙] sign of human habitation
无人[wú rén, ˊ ㄖㄣˊ, 无人 / 無人] unmanned; uninhabited

*habit* ในภาษาญี่ปุ่น

Japanese-English: EDICT Dictionary
アビタシオン[, abitashion] (n) habitation (fre
オーストラリアンスウェルシャーク[, o-sutorariansuuerusha-ku] (n) Australian swellshark (Cephaloscyllium laticeps, species of catshark which inhabits the continental shelf of southern Australia)
がらがら[, garagara] (adv,adv-to,vs) (1) (on-mim) clattering; rattling; gargling; (adj-na,adj-no) (2) empty; bare; uninhabited; vacant; unoccupied; (3) raspy (voice); gravelly; (n) (4) rattle (e.g. baby's toy)
コアビタシオン[, koabitashion] (n) cohabitation (fre
コハビテーション[, kohabite-shon] (n) cohabitation
バヒタット[, bahitatto] (n) HABITAT (1996 UN conference on Human Settlements)
ハビタット[, habitatto] (n) {comp} Habitat
ハビット[, habitto] (n) habit
ブリトン人[ブリトンじん, buriton jin] (n) Briton (celtic inhabitant of historical Britain)
マルチハビテーション[, maruchihabite-shon] (n) multihabitation
やせ型;痩せ型;やせ形;痩せ形[やせがた, yasegata] (n) (1) slender build; slender figure; leptosome; leptosomatic habit; (adj-no) (2) waifish; leptosomaic; leptosomatic; ectomorphic
三尸[さんし, sanshi] (n) (See 庚申待) the three worms (in Taoism, worms that inhabit the human gut and, on the eve of the 57th day of the sexagenary cycle, ascend to heaven during one's sleep to report on one's wrongdoings)
人境[じんきょう, jinkyou] (n) human habitation
人家[じんか, jinka] (n) house; houses; human habitation
人煙[じんえん, jin'en] (n) smoke from human habitations
人跡[じんせき;ひとあと, jinseki ; hitoato] (n) signs of human habitation
仕付ける;為付ける[しつける, shitsukeru] (v1,vt) (1) to be used to; to get accustomed to; to be in the habit of doing; (2) (See 躾ける) to train; to discipline; to teach manners; (3) to tack (in needlework); to baste; (4) to plant (esp. rice seedlings)
付く[づく, duku] (v5k,vi) (1) to be attached; to be connected with; to adhere; to stick; to cling; (2) to remain imprinted; to scar; to stain; to dye; (3) to bear (fruit, interest, etc.); (4) to be acquired (of a habit, ability, etc.); to increase (of strength, etc.); (5) to take root; (6) to accompany; to attend; to follow; to study with; (7) to side with; to belong to; (8) (See 憑く) to possess; to haunt; (9) (See 点く) to be lit; to be lighted; (10) to be settled; to be resolved; to be decided; (11) to be given (of a name, price, etc.); (12) to be sensed; to be perceived; (13) (from 運がつく) to be lucky; (suf,v5k) (14) (See 付く・づく) (after -masu stems, onomatopoeic and mimetic words) to become (a state, condition, etc.)
住み処;住家;住み家;住みか;住処;棲家;栖[すみか;じゅうか(住家), sumika ; juuka ( juuka )] (n) (See 住い) dwelling; house; residence; den; habitat
住み分け;棲み分け[すみわけ, sumiwake] (n) (1) habitat isolation (biology); (n,vs) (2) compartmentalization; segregation; isolation
住む[すむ, sumu] (v5m,vi) (See 棲む) to live (of humans); to reside; to inhabit; to dwell; to abide; (P)
住人[じゅうにん, juunin] (n) dweller; inhabitant; resident; (P)
住居跡[じゅうきょあと, juukyoato] (n) dwelling (habitation) site; site of a (prehistoric) settlement
住民[じゅうみん, juumin] (n) citizens; inhabitants; residents; population; (P)
何時もの[いつもの, itsumono] (n) (uk) usual; habitual
[れい(P);ためし, rei (P); tameshi] (n,pref,adj-no) (1) custom; practice; habit; usual; (2) (れい only) said; aforementioned; (3) instance; example; case; illustration; usage; (4) precedent; (5) (れい only) annual; (P)
例によって[れいによって, reiniyotte] (exp) as usual; as is one's habit
修道服[しゅうどうふく, shuudoufuku] (n) habit (garment worn by nuns, monks, friars, etc.)
先住民[せんじゅうみん, senjuumin] (n,adj-no) former inhabitant; indigenous people; aborigines
入居者[にゅうきょしゃ, nyuukyosha] (n) (See テナント) tenant (esp. residential tenant in apartment block); occupant; inhabitant; inmate
全住民[ぜんじゅうみん, zenjuumin] (n) all the inhabitants
共同生活[きょうどうせいかつ, kyoudouseikatsu] (n) community life; cohabitation
出身者[しゅっしんしゃ, shusshinsha] (n) (1) alumnus (alumnae); graduate; old boy (girl); (2) former member of an organization; (3) former inhabitant (country, region, etc.); (P)
勤倹の風[きんけんのふう, kinkennofuu] (n) custom (habit) of diligence and thrift
原産[げんさん, gensan] (n,adj-no) place of origin; habitat; (P)
原産地[げんさんち, gensanchi] (n) place of origin; home; habitat; (P)
可住地[かじゅうち, kajuuchi] (n) habitable area; inhabitable land
同床異夢[どうしょういむ, doushouimu] (n) cohabiting but living in different worlds
同棲[どうせい, dousei] (n,vs) cohabitation; living together; (P)
国人[くにびと, kunibito] (n) indigenous person; inhabitant of a country; (P)
Japanese-English: COMDICT Dictionary
ハビタット[はびたっと, habitatto] Habitat

*habit* ในภาษาฝรั่งเศส

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 20.1
อาจิณ[adj.] (ājin) EN: habitual ; customary ; regular ; routine FR: habituel
อาจิณ[adv.] (ājin) EN: regularly ; always ; often ; frequently ; habitually FR: habituellement
อาจิณ-[pref.] (ājinna-) EN: habitual ; customary ; regular ; routine FR:
อาศัย[n.] (āsai) EN: dwelling ; residence ; quarters ; habitat ; natural environment FR: résidence [f] ; lieu d'habitation [m] ; habitat [m]
อาศัย[v.] (āsai) EN: dwell ; inhabit ; live ; lodge ; reside ; settle ; rest ; abide ; stay FR: habiter ; vivre ; résider ; loger ; gîter
อาศัยตามแนวชายฝั่งทะเล[v. exp.] (āsai tām na) EN: FR: habiter le long des côtes
อาศัยอยู่ได้[adj.] (āsai yū dāi) EN: habitable FR: habitable
อธิวาส[n.] (athiwāt) EN: habitation FR:
อาวาส[n.] (āwāt) EN: dwelling place ; residence ; home ; habitation FR: habitation [f]
บ้าน[n.] (bān) EN: house ; home ; habitation ; dwelling place ; pad (inf.) FR: maison [f] ; logis [m] ; logement [m] ; demeure [f] ; habitation [f] ; résidence [f] ; domicile [m] ; home [m] ; toit [m] ; foyer [m] ; pénates [fpl] (fig., fam.) ; crèche [f] (vx, fam.) ; bicoque [f] (fam., péj.)
บ้านช่อง[n.] (bānchǿng) EN: house ; home ; habitation ; residence ; housing FR: maison [f] ; logis [m] ; demeure [f] ; habitation [f] ; résidence [f]
บ้านเลขที่ ...[n. exp.] (bān lēkthī ) EN: FR: maison numéro ... [f] ; habitation n° ... [f]
บ้านน่าอยู่[n. exp.] (bān nāyū) EN: FR: habitation confortable [f] ; maison agréable [f]
บ้านพัก[n.] (bānphak) EN: residence ; dwelling house ; house ; home ; lodging ; rest house ; boarding house FR: maison [f] ; habitation [f] ; logement [m] ; résidence [f]
บ้านพักอาศัย [n. exp.] (bānphak āsa) EN: residence ; domicile ; habitation ; home ; house FR: résidence [f] ; domicile [m] ; habitation [f]
บ้านเรือน[n.] (bānreūoen) EN: houses ; dwellings ; buildings ; homes FR: maisons [fpl] ; habitations [fpl]
บวชชี[v. exp.] (būatchī) EN: become a nun ; enter a sisterhood FR: devenir nonne ; prendre l'habit (de nonne)
ชายชาว[n.] (chāi chāo) EN: man FR: citoyen [m] ; habitant [m]
ช่าง[v.] (chāng = cha) EN: have an aptitude for ; have a liking for ; be prone to ; be given to ; have a habit of ; be good at ; be expert in ; excel ; be apt to FR: avoir des aptitudes pour ; être doué
ชาว[n.] (chāo) EN: inhabitant ; citizen ; resident ; native ; townsfolk ; urban population ; people ; folk ; national FR: habitant [m] ; citoyen [m] ; résident [m] ; ressortissant [m] ; nationaux [mpl] ; peuple [m]
ชาวอีสาน[n. prop.] (chāo Īsān) EN: Isanese FR: habitant du Nord-est [m]
ชาวกรุง[n. exp.] (chāo krung) EN: city dweller ; townsman ; townspeople ; city folk ; city people FR: citadin [m] ; habitant d'une ville [m]
ชาวเล[n. prop.] (Chāolē ) EN: sea gypsies ; sea folk ; sea people ; fishermen inhabiting the west coast of Thailand ; Moken FR: Moken
ชาวเมือง...[n. exp.] (chāomeūang ) EN: FR: les habitants de … [mpl]
ชาวน้ำ[n.] (chāonām) EN: sea gypsies ; fishermen [inhabiting the west coast of Thailand] FR:
ชาวพื้นเมือง[n. exp.] (chāo pheūnm) EN: native ; native inhabitant ; native people ; aborigine FR: natif [m] ; native [f] ; indigène [m] (r.) ; aborigène [m]
ชาวสลัม[n. exp.] (chāo salam) EN: FR: habitants des bidonvilles [mpl]
ชิน[v.] (chin) EN: be accustomed to ; be used to ; get used to ; be familiar with ; be acclimatized to ; accustom ; be conversant with FR: être habitué à ; être accoutumé de
ชินกับ[v. exp.] (chin kap) EN: used to FR: habitué à
ชนพื้นเมือง[n. exp.] (chon pheūnm) EN: aborigine ; native ; primitive ; inhabitant ; indigenous person FR:
ชุดชุดไปวัด[n. exp.] (chut pai wa) EN: FR: habits du dimanche [mpl]
ชุดประจำชาติ[n. exp.] (chut prajam) EN: traditional clothing ; traditional dress FR: costume traditionnel [m] ; habit traditionnel [m]
โดยปกติ[adv.] (dōi pakati ) EN: usually ; normally ; ordinarily ; commonly ; generally ; in general FR: habituellement ; normalement ; ordinairement ; en général
ห้อง[n.] (hǿng) EN: room ; chamber FR: chambre [f] ; pièce d'habitation [f] ; pièce [f] ; salle [f] ; taule [f] (fam.) ; piaule [f] (fam.) ; classe [f] ; local [m]
ห้อง[n.] (hǿng) EN: [classif.: rooms] FR: [classif. : pièces d'habitation, chambres]
ห้องโดยสาร[n. exp.] (hǿng dōisān) EN: FR: cabine [f] ; habitacle [m]
จำนวนประชากร[n. exp.] (jamnūan pra) EN: population FR: population [f] ; population totale [f] ; nombre d'habitants [m]
เจน[adj.] (jēn) EN: well-versed ; experienced ; skilled at ; familiar with ; accustomed to FR: habitué ; accoutumé ; rompu ; expérimenté
จอมขโมย[n. exp.] (jøm khamōi) EN: habitual thief FR:
การก่อสร้างที่อยู่อาศัย [n. exp.] (kān køsāng ) EN: FR: construction d'une habitation [f]

*habit* ในภาษาเยอรมัน

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Essgewohnheiten {pl}eating habits
Gewohnheitsverbrecher {m}habitual criminal; habitual offender
Meereslebensraum {n} [biol.]marine habitat
Millionenstadt {f}town with over a million inhabitants
Urbevölkerung {f}native population; native inhabitants
Einwohnerzahl {f}number of inhabitants; (total) population
Umsiedlung {f} | Umsiedlung von Lebensräumenrelocation | relocation of entire habitats
Talschaft {f}valley people; valley inhabitants
Aufenthalt {m}inhabitancy
Erdbewohner {m}inhabitant of the earth

สิ้นสุดผลการค้นหา ความหมาย คำแปล แปลว่าอะไร สำหรับคำว่า *habit*
Back to top