People hated him because he made them feel ashamed that they weren't doing more. | เพราะเขาทำให้คนอื่นๆ ละอายใจ ไม่กล้าใช้อะไร สิ้นเปลืองอีก |
♪ Ashamed and proud of ♪ | ละอายใจ และ ภูมิใจกับมัน |
She's... Too ashamed to acknowledge | ละอายใจที่กำลังจะกลายเป็นที่ยอมรับ |
I'm so ashamed of the fuss I've made. | ฉันละอายใจของเอะอะที่ฉันได้ ทำ |
He was dragging his left leg and trying to hide it, because he was ashamed. | เขาถูกลากขาซ้ายของเขาและพยายามที่จะซ่อนมัน เพราะเขารู้สึกละอายใจ |
I am ashamed of what happened here so many years ago, and I assure you this will never happen again in my kingdom. | ผมละอายใจในสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่หลายปีที่ผ่านมา และผมขอยืนยันว่า นี้จะไม่เกิดขึ้นอีกครั้งในราชอาณาจักรของเรา |
I'm not asking to be forgiven. I ain't ashamed of nothin' I did. | ฉันไม่ขอให้เธอยกโทษให้หรอกนะ ฉันไม่ละอายใจกับเรื่องที่ทำไปหรอก |
They forgot all shame and honor and cast off the civilization and science we had created, and shut the lid of the Pandora's Box they themselves had opened. | พวกเขาลืมความละอายใจ และเกียรติยศ ชื่อเสียง... ...และ โยนวิทยาศาสตร์ และ อารยธรรมที่เราได้สร้างขึ้นทิ้ง และ ปิดกล่องแพนโดร่า ที่พวกเขาได้ทำการเปิดขึ้นเอง |
Got here too late, what a shame. | มาถึงนี้ช้าไปหน่อย, น่าละอายใจจัง. |
And I am ashamed that my son took part in that violence. | และฉันละอายใจ ที่ลูกฉันเป็นส่วนหนึ่งของความรุนแรง. |
She said she was a whore and was ashamed for my brother. | บอกตัวเองว่าเป็นหญิงชั่ว และละอายใจเรื่องพี่ |
I am ashamed to remember what I said then. | ฉันละอายใจเหลือเกิน ที่จำได้ว่าเคยพูดอะไรกับคุณไว้ |
I'm so ashamed of how I acted. But how could I know? | ผมละอายใจของวิธีการที่ฉันทำ แต่วิธีการที่ผมจะรู้ได้ไง? |
Don't be ashamed of Grover's Corners. | ไม่ต้องละอายใจของโกรเวอร์คอร์เนอร์ |
I've been too embarrassed to bring her over, because of you and that way that you behave. | หนูละอายใจมาก เวลาเธอมา นั่นก็เพราะพ่อ และพฤติกรรมนั่น |
I taught you everything you know, and now you've shamed me! | ข้าสอนทุกสิ่งที่ข้ารู้ให้เจ้า, และตอนนี้เจ้าก็ทำให้ข้าละอายใจยิ่งนัก ! |
I'm so shamed I wasted my life chasing after a slut like you! | ผมละอายใจจริงๆที่เสียเวลา ไปกับการตามเอาใจคนโสมมอย่างคุณ |
No, you are their shame. | ไม่,นายคือความละอายใจของพวกเขา |
Because of embarrassment | เพราะฉันรู้สึกละอายใจน่ะ |
Embarrassment in facing Moohyuk | ความละอายใจที่จะต้องเผชิญหน้ากับมุนฮุก |
I'm ashamed to admit that growing up I pitied you and what I thought was your naive belief that our dreams could come true, simply by virtue of having them. | ผมละอายใจที่จะยอมรับว่า ตลอดมาผมเวทนาแม่ และผมคิดว่าแม่อ่อนต่อโลก ที่เชื่อว่าความฝันจะเป็นจริงได้ โดยขอแค่ให้เรามีฝัน |
You asshole! - You ought to be ashamed! | - น่าจะละอายใจซะมั่ง |
Playing to my vanity, Robert. You should be ashamed. | แกล้งหลอกกันอย่างงี้ คุณน่าจะละอายใจนะโรเบิร์ต |
She wants you to feel guilty. | เธอต้องการให้รู้สึกคุณละอายใจ |
It was shameful of me To disgrace the memory of your husband. | ผมควรละอายใจที่ทำให้ความทรงจำที่ดี เกี่ยวกับสามีของคุณเสื่อมเกียรติ |
Aren't you ashamed of yourselves | ! ไม่ละอายใจกันบ้างเลยหรืองัย? |
Didn't know you were that nice | ไม่ละอายใจเลยรึ เพื่อฉันคนเดียวเลยรึ? |
What a shame... Already grumpy in the morning... | น่าจะละอายใจกันบ้าง อารมณ์เสียกันแต่เช้าเลยน่ะ |
All this time, my family has lived in shame and dishonor. | ช่วงเวลาที่ผ่านมา ตระกูลของผม ต้องอยู่อย่างละอายใจและเสียเกียรติ |
Just when you think Bree's thrown every conceivable theme party, she hosts a "shame on you for thinking my husband killed someone" dinner. | บรีสามารถจัดงานปาร์ตี้ได้ทุกรูปแบบ แต่ใครจะคิดว่า "ละอายใจซะ ที่คิดว่าผัวฉันฆ่าเมียตาย" ปาร์ตี้ |
Student is ashamed. Master gets old. | ศิษย์ละอายใจนัก อาจารย์หงำเหงือกซะแล้ว |
I, who seriously doubted Tsuru... suddenly felt embarassed. | ที่ผมสงสัยในตัวซึรุ ผมรู้สึกละอายใจจริงๆ |
The fact that I could not offer Akari even a single word of kindness, even though she was beset by a far greater sadness than I was, is something that I was very ashamed of. | ความจริงที่ว่า ฉันไม่สามารถพูดกับอาคาริด้วยคำที่ดีๆ แม้สักคำ แม้ว่าอาคาริจะเต็มไปด้วยความเศร้ายิ่งกว่าฉัน คือสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกละอายใจ |
Orson thought only of his good fortune and relief, ignoring completely the feelings of guilt and shame that were rising within him. | ออร์สันคิดถึงแต่ว่าเค้าโล่งอกและโชคดี ไม่ได้ใส่ใจ เรื่องความรู้สึกผิดและความละอายใจที่คุอยู่ในใจเค้าเลย |
Which brought orson's guilt to the surface. | ซึ่งทำให้ความละอายใจของออสันเปิดเผยออกมา |
Well, that would only be a problem if i were guilty, | ปัญหาเดียวคือชั้นไม่ได้ละอายใจเลย |
Because you knew how much i regretted 'em. | เพราะว่าคุณรู้ว่าผมละอายใจในสิ่งที่เกิดขึ้น |
You got her on the damn bike, and you ended up surviving! | แกพาเธอซ้อนมอเตอร์ไซค์บ้านนั่น และแกก็รอดมา แกไม่ละอายใจบ้างหรือไง |
"Fool me once, shame on you. Fool me twice, shame on me. " | หลอกฉันได้ทีนึง มันน่าละอายใจ หลอกฉันได้สองที ฉันน่าละอายใจ |
Well, that's a shame. | เอ้อ มันเป็นความน่าละอายใจนะ |