| ♪ The sharp knife of a short life ♪ | เจ็บปวดรวดร้าวกับชีวิตที่แสนสั้นนี้ |
| It means I leave you in anguish, wallowing in freakish misery forever. | มันหมายถึงข้าจะทิ้งเจ้าให้จมอยู่กับความเจ็บปวดรวดร้าว เกลือกกลิ้งอยู่ในความทรมานชั่วนิรันดร์ |
| Least, not about anything but the pain. | เพราะความเจ็บปวดรวดร้าว |
| Also, our caretaker, Mr. Filch, has asked me to remind you that the third-floor corridor is out of bounds to everyone who does not wish to die a most painful death. | อีกอย่างผู้ดูแลของเรา คุณฟิลช์ ฝากฉันให้เตือนพวกเธอด้วยว่า ทางเดินของชั้นที่สามด้านขวา อยู่นอกขอบเขต ของทุกคนที่ไม่ประสงค์จะตาย อย่างเจ็บปวดรวดร้าว |
| But you must put aside your anguish if you wish to save the world. | แต่คุณจะต้องปล่อยวางความเจ็บปวดรวดร้าวนี้ไป ถ้าคุณต้องการช่วยโลกเอาไว้ |
| You wake up one day and you're a seething mass of pain. | วันนึงนายก็จะตื่นขึ้นมา พร้อมความเจ็บปวดรวดร้าวสุดๆ |
| Maybe I'll get a workman's comp. Yeah, "mental anguish" waver. | บางที่ฉันน่าจะไปเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ "เจ็บปวดรวดร้าว"เอาอะไรดี |
| Ah, the most painful of afflictions. | อ่า โรคที่มีความเจ็บปวดรวดร้าวที่สุด |
| It's too painful. | มันเจ็บปวดรวดร้าวเกินไป |
| I think she's in constant pain and is always looking to figure out whom to blame for it. | ข้าคิดว่านางมีแต่ความเจ็บปวดรวดร้าว เและนางกำลังหาใครสักคนที่จะมารับผิดชอบ |
| For what... to get slammed? | เพื่ออะไร เจ็บปวดรวดร้าวเหรอ |
| And just anything to alleviate some of the anguish that I felt. | และอะไรก็ตามที่ช่วยบรรเทา ความเจ็บปวดรวดร้าวที่ฉันรู้สึก |