| Why speak of all your sadness or of life's painful woes | อย่าพร่ำบ่นถึงความเศร้าโศก หรือความเจ็บปวดใดในชีวิต |
| There was my aunt preaching away as if reading a sermon. | ป้าก็เอาแต่พร่ำบ่น ยังกะกำลังเทศนาแน่ะ |
| I bitch and moan about it. | พร่ำบ่นไปเรื่อย แต่ฉันเดินดูและฟัง... |
| I could see you're only telling | ฉันเห็นได้แต่ สิ่งที่คุณพร่ำบ่นนั้น |
| Why? What do you mean? | ผมจำที่คุณพร่ำบ่นไม่ได้ |
| Take your share of trouble, face it and don't complain | จงเผชิญหน้ากับปัญหา เพราะเสียงพร่ำบ่นมิได้ช่วยอะไร |
| I doubt it, since he walks around muttering to her ghost. | ฉันไม่แน่ใจนัก ตั้งแต่เขาเดินไปมาและพร่ำบ่นกับวิญญาณเธอ |
| You keep saying you wanna talk to someone, so talk to this guy. | คุณเอาแต่พร่ำบ่นว่าอยากจะคุยกับใครซักคน ก็นี่ไง |
| It's all they ever bleat about. | มันเป็นสิ่งที่พวกเขาเคยพร่ำบ่นเกี่ยวกับ |
| And I'm gonna have to listen to him harp about losing his fortune for the rest of his life. | และฉันก็จะต้องฟังเขาพร่ำบ่น เรื่องโชคดีที่หายไป จากชีวิตที่เหลือของเขา |
| There is something appealing about walking away from all of the noise. | มันก็น่ายั่วใจ ให้เดินหนีไปจากเสียงพร่ำบ่นพวกนี้อยู่นะ |