That was close. Maybe we'd better go to bed... before something else happens. | ที่อยู่ใกล้ บางทีเราควรที่จะไป นอน |
Sure. I thought we'd never make it. | แน่ใจ ฉันคิดว่าเราไม่เคยทำให้ มัน |
We're most grateful, Mrs. Van Hopper, but I think we'd both prefer to have it all as quiet as possible. | แต่ผมคิดว่าเราอยากจะจัดกันเเบบเงียบๆ มากกว่า |
Hello. It's starting to rain. We'd better hurry up. | ฝนลงเม็ดเเล้ว เราต้องรีบกันเเล้วล่ะ |
Well, I'm touched by your solicitude. But if you don't mind, we'd rather like to have our lunch. | ขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ถ้าไม่ว่าอะไร เราขอตัวทานอาหารกลางวันก่อน |
I assure you we'd not be troubling you if it were not necessary. | ผมบอกได้เลยว่าถ้าไม่ใช่เรื่องจําเป็น เราคงไม่มารบกวนคุณหรอก |
I thought we'd sit in order, by jury numbers. | ผมคิดว่าเราจะนั่งในการสั่งซื้อโดยตัวเลขที่คณะลูกขุน |
Say, we'd like to get started. | กล่าวว่าเราต้องการที่จะเริ่มต้น |
We were behind-seven to six. We'd just started to move the ball, made a tackle. | เราอยู่หลัง 7-6 เราเพียงแค่ต้องการที่จะย้ายลูกทำแก้ไขปัญหา |
I've always thought that when the time came, we'd all get on splendidly together. | ฉันคิดเสมอว่าเมื่อเวลานั้นมาถึง เราทุกคนจะได้รับในการผงาด ร่วมกัน |
I think so. We'd better find Paul, hadn't we? | เราควรที่จะหา พอล ได้เราไม่? |
You're such a lovely audience, we'd like to take you home with us | เช่นคุณผู้ชมที่น่ารัก เราต้องการที่จะพาคุณกลับบ้านกับ เรา |