| ขวยเขิน | (v.) be shy See also: be timid, be coy, be bashful Syn. ขวยอาย, สะเทิ้น, สะเทิ้นเขินอาย Ops. ด้าน, หน้าด้าน |
| ขวยเขิน | (v.) shy See also: be awkward, be abashed, shame, be bashful Syn. เขิน, อาย, กระดาก, ขัดเขิน, เคอะเขิน |
| ขวยเขิน | (v.) embarrass See also: shy, be timid Syn. กระดากอาย, เขิน, สะเทิ้นอาย, อาย, กระดาก, เหนียมอาย, เคอะเขิน Ops. กล้า |
| ขวยเขิน | (v.) shy See also: abash, embarrass Syn. อาย, กระดาก, เคอะเขิน Ops. หน้าด้าน |
| ขวยเขิน | (v.) be embarrassed See also: be shy, be bashful Syn. อาย Ops. กล้า |
| ขวยเขิน | (adj.) shy See also: bashful, diffident, modest, coy, demure Syn. อาย, เขิน |
| ขวยเขิน | (adv.) shyly See also: bashful, diffidently, modestly, coyly, demurely Syn. อาย, เขิน |
| ขวยเขิน | (v.) be shy See also: be bashful, be diffident, be modest, be coy, be demure Syn. อาย, เขิน |
| ขวยเขิน | (v.) feel bashful See also: be abashed, lose self-confidence, lose courage, be nervous, be embarrassed, take fright Syn. สะทกสะท้าน, พรั่นใจ, กระดาก, ขี้อาย, กระดากอาย, เหนียม |
| ขวยเขิน | (v.) feel embarrassed See also: be bashful, be abashed, be timid, be disconcerted, be ashamed, be shy Syn. สะทกสะเทิ้น |
| ขวยเขิน | (v.) feel shy See also: be bashful, be embarrassed, be timid Syn. กระดาก, อาย, เขิน, เคอะเขิน, เหนียมอาย |
| ขวยเขิน | (adv.) shyly See also: bashfully, timidly, embarrassingly Syn. เขิน |
| ขวยเขิน | (v.) feel shy See also: feel embarrassed, be ashamed, be coy Syn. ขวยอาย, สะทกสะเทิ้น, สะเทิ้นเขินอาย Ops. ด้าน, หน้าด้าน |
| ขวยเขิน | (v.) feel shy See also: feel embarrassed, be ashamed, be coy Syn. ขวยอาย, สะทกสะเทิ้น, สะเทิ้นเขินอาย Ops. ด้าน, หน้าด้าน |
| ความขวยเขิน | (n.) shyness See also: shamefulness, bashfulness, coyness, demureness |
| ความขวยเขิน | (n.) embarrassment Syn. อุธัจ, ความประหม่า |
| ความขวยเขิน | (n.) embarrassment Syn. อุทธัจ, ความประหม่า |
| ความขวยเขิน | (n.) bashfulness See also: awkwardness, nervousness, demureness, coyness, modesty, abashment, shyness Syn. ความเขินอาย, ความอาย, ความกระดากอาย |