Fine, it was exhausting, irritating, emasculating, never-ending and vaguely pleasant. | ก็ได้ ถึงพริกถึงขิงจนหมดแรง น่ารำคาญ ให้ทำเหมือนผู้หญิง ไม่สิ้นสุด และดูเหมือนจะถูกใจ |
Right. I won't answer. You're being bothersome. | ใช่ ฉันจะไม่บอก น่ารำคาญ ออกไปซะ |
There was a flock of pigeons on my roof this morning, squawking, and I was trying to sleep. | มีฝูงนกพิราบบินอยู่บนหลังคาเมื่อเช้านี้ น่ารำคาญ ผมจะนอน |
And I think you're acting out and you're being paranoid and crazy and guilty, and you have to get it together. | แล้วฉันก็คิดว่คุณทำตัวแบบว่า น่ารำคาญ บ้านและก็ผิด แล้วคุณต้องเอามารวมกันให้ได้ |
I complain because it's an irritating inconvenience, not because I'm unhappy with the way I look. | ฉันบ่นเพราะมันไม่สะัดวก น่ารำคาญ ไม่ใช่ไม่พอใจ รูปโฉมตัวเอง |
He's been doing that the whole game. It's annoying. Whoop! | เขาทำเสียงแบบนั้นตลอดเกมเลย น่ารำคาญ วู้พ! |
But then she had the nerve to call him a creep, like she was too good for him. | แต่แล้ว เธอก็พูดอย่างไร้ยางอาย ว่าเขาเป็นคน น่ารำคาญ อย่างกับว่าเธอดีเกินไป สำหรับเขา |