| They become overwhelmed with reality and sometimes shame, until the urge builds up again. | พวกเขาพ่ายแพ้ต่อความจริง และบางครั้งความละอายใจ... จนกระทั่งแรงกระตุ้นก่อตัวอีกครั้ง |
| Well, it seems a shame not to take advantage. | อ้อ มันดูเหมือนว่าความละอายใจ ไม่ใช่การถูกเอาเปรียบ |
| They forgot all shame and honor and cast off the civilization and science we had created, and shut the lid of the Pandora's Box they themselves had opened. | พวกเขาลืมความละอายใจ และเกียรติยศ ชื่อเสียง... ...และ โยนวิทยาศาสตร์ และ อารยธรรมที่เราได้สร้างขึ้นทิ้ง และ ปิดกล่องแพนโดร่า ที่พวกเขาได้ทำการเปิดขึ้นเอง |
| No, you are their shame. | ไม่,นายคือความละอายใจของพวกเขา |
| Embarrassment in facing Moohyuk | ความละอายใจที่จะต้องเผชิญหน้ากับมุนฮุก |
| Orson thought only of his good fortune and relief, ignoring completely the feelings of guilt and shame that were rising within him. | ออร์สันคิดถึงแต่ว่าเค้าโล่งอกและโชคดี ไม่ได้ใส่ใจ เรื่องความรู้สึกผิดและความละอายใจที่คุอยู่ในใจเค้าเลย |
| Which brought orson's guilt to the surface. | ซึ่งทำให้ความละอายใจของออสันเปิดเผยออกมา |
| His wall of shame? | ผนังแห่งความละอายใจหรือไง? |
| I end up embarrassing myself in some... new and unexpected way. | ฉันจบลงด้วยความละอายใจตัวเอง ในความ... ใหม่และเคารพวิถีทาง |
| Maybe as a forensic countermeasure. | บางทีอาจเกิดความละอายใจ |
| Am I right, jew? | เกี่ยวกับความละอายใจ |
| Where is your shame? ! | - ความละอายใจของนายมันอยู่ที่ไหน |
| Sadly, one thing they don't know how to heal is a guilty conscience. | น่าเศร้ามีสิ่งหนึ่งที่พวกเขา ไม่ทราบวิธีการรักษา ก็คือความละอายใจ |
| Because the shame was too much. | เพราะความละอายใจมันมีมากจนเกินไป |
| So the killer didn't show remorse. | แสดงว่าฆาตกร ไม่มีความละอายใจเลย |
| Nevertheless, the shame of that moment stuck | แต่ยังไง ความละอายใจในตอนนั้น |