ผลการค้นหา ความหมาย คำแปล แปลว่าอะไร ของ

*pronunciation*

ใน Dictionary 5 ภาษา
ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่นๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ตรงความต้องการมากขึ้น pronunciation, -pronunciation-

*pronunciation* ในภาษาไทย

English-Thai: NECTEC's Lexitron Dictionary
mispronunciation (n.) การออกเสียงผิด Syn. cacology, misaccentuation
pronunciation (n.) การออกเสียง Syn. articulation, utterance
received pronunciation (n.) การออกเสียงภาษาอังกฤษแบบมาตรฐาน (คำย่อคือ RP)
English-Thai: HOPE Dictionary
pronunciation(พระนันซิเอ'เชิน) n. การออกเสียง (คำพูด,ถ้อยคำวลีและอื่น ๆ) ,วิธีการออกเสียง, See also: pronunciational adj. pronunciatory adj. pronunciative adj.
English-Thai: Nontri Dictionary
mispronunciation(n) การออกเสียงผิด
pronunciation(n) การออกเสียง
อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.
Pronunciationการออกเสียง [TU Subject Heading]
Thai-English: NECTEC's Lexitron Dictionary
เสียงอ่าน (n.) pronunciation
ตัวอย่างประโยค จาก Meemodel ตัวอย่างประโยคภาษาอังกฤษ
Your pronunciation is excellentการออกเสียงของคุณยอดเยี่ยม
Is your pronunciation bad?การออกเสียงของคุณแย่หรือเปล่า?
ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitles
I thought that we'd, um, start with pronunciation, if that's all right with you.จะเริ่มที่การออกเสียงก่อน ถ้าเธอไม่ว่าอะไรนะ
It's a pronunciation thing.เป็นปัญหาเรื่องการออกเสียง
Sorry, my Chinese pronunciation isn't all that great.ขอโทษด้วยนะครับ คือภาษาจีนของผมไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่
Your pronunciation sucks!เธอออกเสียงได้แย่มากเลยนะ!
By britta's pronunciation of the word "bagel."กับการที่บริตต้าออกเสียงคำว่า "เบเกิ้ล"
White porcelain or green porcelain? (The pronunciation of "oneself" and "porcelain" are both "Chagi")กระเบื้องขาวหรือกระเบื้องเขียว
You used the native pronunciation,คุณออกเสียง ตัวสะกดตามชาวพื้นเมือง
I hope you don't mind my pronunciation.หวังว่าคงไม่รังเกียจสำเนียงของฉันนะ

*pronunciation* ในภาษาจีน

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
破读[pò dú, ㄆㄛˋ ㄉㄨˊ, 破读 / 破讀] pronunciation of a character other than the standard; lit. broken reading
今音[jīn yīn, ㄐㄧㄣ , 今音] modern (i.e. not ancient) pronunciation of a Chinese character
发音[fā yīn, ㄈㄚ , 发音 / 發音] pronounce; pronunciation
读音[dú yīn, ㄉㄨˊ , 读音 / 讀音] pronunciation

*pronunciation* ในภาษาญี่ปุ่น

Japanese-English: EDICT Dictionary
仮借[かしゃく, kashaku] (n,vs) (1) borrowing; pardon; extenuation; (2) borrowing a kanji with the same pronunciation to convey a certain term
合口音[ごうこうおん, goukouon] (n) (1) (of Chinese) pronunciation of kanji with a medial between the initial consonant and center vowel; (2) (of Japanese) the long "o" vowel arising from combination of the "o" and "u" or "e" and "u" sounds
姓名判断[せいめいはんだん, seimeihandan] (n) fortunetelling based on writing or pronunciation of one's name
引っ張る(P);引っぱる;引張る[ひっぱる, hipparu] (v5r,vt) (1) to pull; to draw; to pull tight; (2) to string (lines); to run (cable); to stretch; (3) to pull towards oneself (e.g. someone's sleeve); (4) to drag; to haul; to tow; (5) to lead (e.g. one's followers); (6) to take someone somewhere (e.g. a suspect to the police); (7) to tempt into joining; to strongly invite to join; (8) to delay; to prolong; (9) to lengthen the pronunciation (of a word); (10) to quote; to cite; to reference; (11) to pull the ball (i.e. pull hitting in baseball); (12) to wear; to put on; (P)
意符[いふ, ifu] (n) (See 音符) part of a kanji for which the role is primarily to represent the meaning (as opposed to the pronunciation)
慣用読み[かんようよみ, kanyouyomi] (n) reading of a word or kanji using its customary pronunciation (which is not necessarily correct)
慣用音[かんようおん, kanyouon] (n) traditional (popularly accepted) pronunciation (e.g. of a kanji)
漢字音[かんじおん, kanjion] (n) (See 音読み) Japanese pronunciation of a kanji (based on adopted Chinese pronunciations)
英国発音[えいこくはつおん, eikokuhatsuon] (n) British pronunciation
英音[えいおん, eion] (n) English pronunciation
表記ゆれ[ひょうきゆれ, hyoukiyure] (n) orthographical variants; words with the same pronunciation and meaning, but different written forms
訛り(P);訛[なまり, namari] (n) (1) (uk) accent (of one's speech); (2) dialect; provincialism; patois; (3) corrupted form (e.g. of word); mispronunciation; (P)
読み替える[よみかえる, yomikaeru] (v1,vt) (1) to read a kanji with a different pronunciation; (2) to load (e.g. data on a computer); to read; (3) to change the language or wording (of a provision, etc.) (law)
転音[てんおん, ten'on] (n) euphonic change of pronunciation; elision
開口音[かいこうおん, kaikouon] (n) (1) (of Chinese) pronunciation of kanji without a medial between the initial consonant and center vowel; (2) (of Japanese) the long "o" vowel arising from combination of the "a" and "u" sounds
音符[おんぷ, onpu] (n) (1) (See お玉杓子) musical note; note symbol; (2) phonetic symbol (inc. the kanji and kana-doubling symbols, vowel-lengthening symbol, etc.); (3) (See 意符) part of a kanji for which the role is primarily to represent the pronunciation (as opposed to the meaning); (P)
音訓索引[おんくんさくいん, onkunsakuin] (n) index listing kanji by their Chinese and Japanese pronunciations
Japanese-Thai: Saikam Dictionary
発音[はつおん, hatsuon] Thai: การออกเสียง English: pronunciation (vs)

*pronunciation* ในภาษาฝรั่งเศส

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 20.1
การอ่านตามความนิยม[n. exp.] (kān ān tām ) EN: modern pronunciation FR: prononciation moderne [f]
การออกเสียง[n.] (kān øksīeng) EN: pronunciation ; articulation FR: prononciation [f] ; articulation [f]
สำเนียง[n.] (samnīeng) EN: accent ; intonation ; tone ; modulation ; pronunciation ; enunciation FR: accent [m] ; prononciation [f] ; intonation [f] ; ton [m]

สิ้นสุดผลการค้นหา ความหมาย คำแปล แปลว่าอะไร สำหรับคำว่า *pronunciation*